Een tas vol herinneringen

Soms heb je niet veel nodig om iets moois te maken. Een paar restjes stof, een beetje tijd… en een hoop liefde.

Voor mijn moeder maakte ik een tas. Niet zomaar een tas – maar eentje van een stof die al een leven achter de rug had. Een oude verschoten broek  die ze niet meer draagt. De broek was te oud om nog aan te trekken, maar nog stevig genoeg om een nieuw doel te krijgen. De borduurmachine maakte een mooi vlinder patroon.  De buitenkant is een restje stof, waar ze  een jurk van maakte. Een vrolijk patroontje dat ze graag draagt.

De tas is voor de boodschappen die ze lopend in het dorp doet.

En nu? Nu wordt er een nieuwe herinnering gemaakt in een tas die ze elke dag meeneemt, en haar herinnert aan mij.

Zo kreeg iets ouds een nieuw leven – en iets praktisch een hart. 💛

Heb jij ook nog stoffen liggen die te mooi zijn om weg te doen?